Ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, σε ένα τόπο συνάντησης λαών και πολιτισμών -το νησί της Κύπρου- θα μας ταξιδέψουν οι φωτογραφίες του Κώστα Παπακωνσταντίνου, αγγίζοντας βαθιά την ψυχή μας.

Εκεί που το μεταφυσικό υπερβαίνει το πραγματικό, στην Κύπρο των αγίων και των μαρτύρων, των μοναστηριών και των εκκλησιών αλλά και στην Κύπρο που λούζεται στο φως του ήλιου, που αφήνεται σε παιχνιδίσματα σκιάς στα πέτρινα σοκάκια, σε χαμόγελα και βλέμματα ανθρώπων.

Στις ακτές της Πάφου, σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, απέθεσαν οι πνοές του Ζέφυρου γυμνή τη θεά της ομορφιάς, του έρωτα και της γονιμότητας -τη θεά Αφροδίτη-, όταν αναδύθηκε από τα βάθη της θάλασσας.

Στα δικά μας χέρια εναποθέτει ο Κώστας Παπακωνσταντίνου αυτό το φωτογραφικό λεύκωμα σαν ελάχιστο φόρο τιμής σε τούτο το νησί που, σα να το άγγιξε χέρι θεού, πεισματικά αντέχει στο πέρασμα του χρόνου διατηρώντας την άσβεστη φλόγα της ελπίδας, της ζωής και της αληθινής ομορφιάς.

Προσκυνητής και ταξιδευτής στο χώρο και το χρόνο φωτογραφίζει κτίσματα και έργα ανθρώπων, που όμως δε θα ήταν ίδια χωρίς το πέρασμα του χρόνου, τον άνεμο και τη βροχή που πάντα αποκαλύπτουν χρώματα φθοράς, λεπτομέρειες που αξίζει κανείς να θαυμάσει μια φθαρμένη τοιχογραφία, ένα παράθυρο στο χρώμα του ουρανού, λάμψεις στο τέμπλο μιας παλιάς εκκλησίας, ερείπια αρχαίων Ελληνικών ναών, μεγαλόπρεπους τάφους βασιλέων, λουλουδιασμένες αυλές σπιτιών, περίτεχνες πόρτες, ξύλο και πέτρα αρμονικά δεμένα.

Ανήσυχο πνεύμα ψάχνει όλα αυτά που είναι κρυμμένα πίσω από εικόνες και λέξεις και μας τα προσφέρει με μια γενναιότητα σιωπής, σχεδόν ευλαβικά, για τους άγιους του τότε και, ίσως τους μάρτυρες του σήμερα...

Νίκος Φωτόπουλος

Θωμαΐς Πετραλή