Στα έγκατα της γης των Χανίων αντηχεί ένα τραγούδι. Γεννήθηκε στα σπλάχνα της αιώνες πριν και ταξιδεύει μέσα της ώσπου να φτάσει και να γαληνέψει μόλις πάρει την πρώτη του ανάσα στο φως. Το ακούς εκεί που η ελιά σμίγει με την άμμο, εκεί που η θάλασσα συναντά του ουρανό, εκεί που το γκρίζο των βράχων μαλακώνει απ’ το εκτυφλωτικό φως του ήλιου, εκεί που πέτρες του χθες, λαξευμένες με μεγάλη μαστοριά, χάνουν τη μάχη από
το σαρωτικό τσιμέντο.

Η μελωδία του ηχεί άλλοτε γλυκά, άλλοτε άγρια, πότε νοσταλγική και ονειρική, πότε λυπημένη ή θριαμβική,
ίσως ακόμα και μονότονη ή παράφωνη.
Πάντα όμως ξεχωριστή.
Η παράξενη αυτή μελωδία, σαν μια ωδή χορωδίας απόκοσμης κατακτά τις αισθήσεις.

Είναι η Αέναος Ωδή της των Χανίων Γαίας.

Τα Χανιά έχουν μια συγκλονιστική ομορφιά που τη δημιουργούν πλανεύτρες αντιθέσεις, την ώρα ακριβώς που συνταιριάζονται. Αυτά τα χανιά έγιναν ζωντανή εικόνα, τυπωμένη στο χαρτί, από έναν ευαίσθητο φακό που αδράχνει τις στιγμές και που μετουσιώνει σε γόνιμα μηνύματα στο χρόνο.

Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, φωτογράφος και ταξιδευτής μαζί αυτό κατάφερε. Πλάι στην εικόνα του, πορεύτηκαν ταιριαστά τα λυρικά της Πηνελόπης Ντουντουλάκη και οδήγησαν στη γέννηση του βιβλίου.

Ο τόμος που κρατάς στα χέρια σου, δε σου διηγείται ιστορία, σου τραγουδά με στίχους και εικόνες για τα Χανιά.
Εσύ θα “ακούσεις” το τραγούδι μέσα από τη μαγεία των εικόνων και από τα μυστικά των στίχων.
Θα παρασυρθείς σε ένα αλλιώτικο ταξίδι.

Προσκηνητής σε ένα ταξίδι στο χρόνο και την ομορφιά, που πεισματικά αρνείται να χαθεί, που σθεναρά αντιστέκεται στην αβάσταχτη βαρβαρότητα του σήμερα.

Θα αγναντέψεις τη θάλασσα, θα γαληνέψεις μέσα στους απέραντους ελαιώνες.

Θα νοιώσεις το μεγαλείο των άγριων βουνών. 

Θα νοσταλγήσεις έρωτες χαμένους περπατώντας στην Παλιά Πόλη και τα Ταμπακαριά.

Θα κλάψεις για τη Βασιλεύουσα βλέποντας τα ερειπωμένα Βυζαντινά τείχη.

Θα βιώσεις την Κρητική παράδοση στα πετρόκτιστα σπίτια των χωριών, στα εργαλεία του μόχθου, στα κεντίδια και τα υφάδια του αργαλειού.

Θα σκιρτήσσει η ψυχή σου απο πίστη και θα γεμίσεις Θεό μέσα στα μοναστήρια, στις εκκλησιές και τα ξωκλήσια.

Θα δείς την αρχοντιά και τη λεβεντιά στα ρυτιδιασμένα πρόσωπα των γερόντων.

Θα σε μαγέψουν οι θρύλοι που στοιχειώνουν τα παλιά Ρωμαικά και Βενετσιάνικα κάστρα, όπως και οι ιστορίες για τα αρχοντόπουλα του Νικηφόρου Φωκά.

Θα σεργιανίσεις τα Χανιά λουσμένα στο ζεστό φως του χειμωνιάτικου ήλιου.

Θα γνωρίσεις την ύπαιθρο σαν περιηγητής και όχι με τη βιαστική ματιά του τουρίστα.

Θα διαπιστώσεις ότι τα Χανιά είναι ένας τόπος όμορφος και φιλόξενος τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα.

Ενας τόπος ευλογημένος.

Εμείς είχαμε την τύχη και τη χαρά μέσα απο το οδοιπορικό αυτής της δουλειάς, να ξαναδούμε τη γη των Χανίων με άλλα μάτια.

Με μια φρέσκια οπτική, με ένα εντελώς καινούριο θαυμασμό, σαν μια απρόσμενη Άνοιξη που είχαμε ξεχάσει ότι θάρθει. Δεν θα προχωρήσουμε άλλο.

Σε καλωσορίζουμε στο λυρικό μας σεργιάνι, που είναι μνήμη και απόηχος κι Αέναος Ωδή της Γης των Χανίων.

Αντωνία Μποτωνάκη - Παπαδομανωλάκη