Άγιον Όρος
Ιερά Μονή Εσφιγμένου
Υπέρ άγαν ζηλωτές
Αν τύχεις ποτέ προσκυνητής στ’ Άγιον Όρος
κι απαντήσεις στο διάβα σου έναν μοναχό,
οποιονδήποτε μοναχό, θε να του πεις
“Ευλογείτε, Πάτερ” κι αυτός θα σου απαντήσει
“Ευλόγει, ο Κύριος”.
Κι αν τύχει σου ποτέ στο Άγιον Όρος
να ξεστρατίσει ο νους σου, θε να πεις μέσα σου
μ’ όποια κατάνυξη σου περισσεύει, στα μέτρα
τα δικά σου, “Κύριε Ιησού Χριστέ,
ελέησόν με τον αμαρτωλό”.
Κι αν τύχει πάλι σου ποτέ να ξεκινήσεις,
ένα προσκύνημα στην Αθωνική Χερσόνησο,
μ’ αφετηρία όχι την Ουρανούπολη, μα τα νέα
Ρόδακαι καβατζάρεις το ακρωτήριο του Αράπη
και φτάσεις στον αρσανά της Μονής Εσφιγμένου,
το πρώτο σημάδι που θε ν’ αντικρίσεις στο λίθινο
κτίσμα της Μονής αυτής είναι ένας χαιρετισμός
που απευθύνεται σε σένα και σε καλωσορίζει,
είναι το στίγμα του νου και της καρδιάς,
που καθορίζει το όρια των μοναχών
που ζουν εδώ “Ορθοδοξία ή θάνατος”.
Συνειρμικά ο νους σου θα πεταρίσει προς τα πίσω,
σε μιαν άλλη ιστορική στιγμή ψυχικής υπέρβασης
του λαού σου, αν τύχει κι είσαι Έλληνας.
Κι εκεί θε ν’ ακούσεις το αντίστοιχο χαιρέτισμα
της ύπαρξης και της υπόστασης σου:
“Ορθοδοξία ή θάνατος”.
[...]
Μήπως κι εσύ στην αναζήτησή σου για τη Ζωή,
το Πνεύμα, την Ελευθερία, τη Μετάνοια,
την Ταπείνωση και το Θάνατο...
είσαι Υπέρ Άγαν Ζηλωτής;
Γιώργος Π. Λαλαζήσης